BİR ANNE SARMAŞIK VE YAVRU SARMAŞIĞIN YENİDEN BULUŞMA HİKÂYESİ: “SARIL SARIL”

“Sarıl Sarıl”, daha önce Ketebe Yayınları’ndan bir kitabı yayımlanan Ali Oturaklı’nın ilk çocuk kitabı. Bir ilk kitap için oldukça güçlü ve duygusal öyküsüyle başarılı bir anlatıma sahip olan “Sarıl Sarıl”, bir anne sarmaşık ile onun can parçası yavru sarmaşığın yollarının ayrılıp kavuşmasını anlatıyor. Bir başka deyişle bu bir yolculuk hikâyesi, gülümseten ve gözlere yaş düşüren…

YAZI: NİLÜFER TÜRKOĞLU
nilufer@ajandakolik.com 

Siz hiç bir sarmaşığın hikâyesini dinlediniz ya da okudunuz mu? Bu, bir anne sarmaşık ve yavrusunun hikâyesi… “Anne sarmaşıklar çocuklarını çok severler. Yavrularını hemen diplerinde büyütürler” cümleleriyle başlayan “Yavru sarmaşıklar da annelerini çok severler. Annelerinin hemen diplerinde büyürler.” ile devam eden… Ali Oturaklı’nın ilk çocuk kitabı “Sarıl Sarıl”, bir anne sarmaşıkla yavru sarmaşığın ayrı düştükleri yolculuğu ve nihayet tekrar buluşmalarını anlatıyor. Demet Özdemir’in çizgileriyle bu yolculuk daha da anlam kazanırken sarmaşık bitkisinden yola çıkılarak sarılmanın önemi vurgulanıyor, sevginin büyüsü tüm kitabı sarıp sarmalıyor.

Aslında her şey bir bahçıvanın büyüyen sarmaşıkları koparmasıyla başlıyor. Canlarını hiç acıtmasa da böyle böyle koparıp her bir sarmaşığı başka topraklara ekerken bir gün annesinin dibinde büyüyen küçük bir sarmaşığı koparmasıyla hikâye filizleniyor. “Sevgiyle büyüyen, sarılarak güçlenen iki sarmaşık…” Rüzgar esince iyice ayrılıyor birbirinden… Anne sarmaşık dibindeki boşluğu ta içinde hissederken küçük sarmaşık uzak bir yere ekiliyor bahçıvan tarafından… Sonra bir bakıyor ki bahçıvan, küçük sarmaşık boy atıvermiş birdenbire… Sanki ulaşmak istiyor bir yere! Üstelik dümdüz uzuyor bu yavru, başka sarmaşıklar görünce onu, şaşkınlıklarını gizleyemiyorlar. Anne sarmaşık da uzuyor dümdüz, tıpkı yavrusu gibi… Onu gören başka yavru sarmaşıklar, nereye böyle dümdüz uzadığını anlayamıyorlar. Çünkü anneleri, her yerlerini sarıp sarmalıyor da öyle hissediyorlar sevgilerini, öyle koruyor anneler miniklerini…

Ama kim bilsin bir yavru sarmaşıkla bir anne sarmaşığın birbirinden ayrıldığını… Onlar birbirlerine kavuşmak için uzuyorlar böyle dümdüz. Uzakları yakın etmek, yeniden sarılmak için aynı göğün altında yeşilmişik…

İkisi de uzuyor uzuyor da göğe tırmanıyor başları. Göçmen kuşlar uçarken inanamıyorlar gördüklerini. Hiç bir sarmaşık böyle uzar mı? “Hayatımda gördüğüm en uzun bitki herhalde” diyor aralarından biri.

Anne sarmaşık yoruluyor böyle uzamaktan… Ama istediği kadar da uzayamadığı için üzgün. Yavru sarmaşık ise aksine hiç yorulmuyor. İleriye bakınca seviniyor.

VE SONRA… Sonra kavuşuyorlar nihayet! Anne sarmaşık yavrusuna, yavru sarmaşık anasına… Mutlu son dedikleri bu olsa gerek…

Bir ilk kitap için oldukça güçlü ve duygusal öyküsüyle “Sarıl Sarıl”, dört yaş üstü çocuklar için tatlı bir hikâye, duygusal metniyle ebeveynlere göz yaşartan bir yolculuk… Ali Oturaklı’nın şiirsel hikâyesi, pek çok çocuk kitabını resimleyen Demet Özdemir’in bol yeşilli çizgileriyle büyüyor, daha da güzelleşiyor.

Siz hiç bir sarmaşığın hikâyesini dinlediniz ya da okudunuz mu? Ben okudum ve çok sevdim… Kalpten tavsiye, kitaplığınıza benden bir hediye!