SERAY ŞAHİNLER’İN KALEMİNDEN “AĞABEYİM ORHAN VELİ” KİTABININ HİKÂYESİ

Gazeteci Seray Şahinler, 2012 yılından beri çalıştığı Orhan Veli üzerine bir kitap yazdı. Öyle kıymetli bir kitap ki bu, kuşkusuz tıpkı İstanbul’un bir “Garip” şairi Orhan Veli gibi yıllar geçtikçe değeri daha iyi anlaşılacak. “Ağabeyim Orhan Veli”, Seray Şahinler’in, hayatı boyunca ağabeyine yoldaş olmuş Füruzan Yolyapan’la yaptığı sohbetlerden oluşan bir Orhan Veli portresi. Kitapla ilgili basında çıkan söyleşilerden sonra Seray’a bu defa soru sormak yerine Ajandakolik okurları için “Ağabeyim Orhan Veli” hakkında yazmasını istedik.
Bu satırlar onun kaleminden…

Yazı: Seray Şahinler
seraysahinler@gmail.com

Türk şiirinin en bilinen, en sevilen şairlerinin başında gelir Orhan Veli…  36 yıllık kısacık yaşamına sığdırdıklarıyla edebi hafızamızın en güçlü karakterlerindendir.

Herkes gibi ben de Orhan Veli ile öğrencilik yıllarında tanıştım… Okuduğum her şiir onun eşsiz dünyasına kapı araladı, hayatını takip ettiğim her dönem, Orhan Veli beni o kapıdan içeri davet etti. Yaşadığım her dönemeçte hayatıma dokundu…

2012 yılında Orhan Veli’nin kendi şiirlerini okuduğu bir ses kaydı yayımlandı. Haberi duyar duymaz iş çıkışı soluğu kitapçıda almıştım. Kitap-cd şeklindeki bu hazineyi açtığımda Orhan Veli’nin sesini ilk kez duydum. Heyecandan yerimde duramadığımı hatırlıyorum.

Hem Orhan Veli hayranı hem gazeteci olarak kayıtların perde arkasını merak ettim. Bu kayıtlar kız kardeşi Füruzan Yolyapan’ın izniyle yayınlanmıştı, peki ama Füruzan Hanım hayatta mıydı? Kayıtlar ne zaman, nerede ve nasıl çekilmişti, bu zamana dek neden yayımlanmamıştı?

Bu soruların peşinde Füruzan Hanım’ın kapısını çaldım, kayıtlara odaklanan bir röportaj yaptık. Orhan Veli’nin kız kardeşi olması hasebiyle büyülenmiştim. Füruzan Hanım’ın hoşsohbeti, nezaketi, felsefesi beni kendisine hayran bıraktı.

İlk söyleşinin ardından belli zamanlarda Füruzan Hanım’ın kapısını çaldım; Orhan Veli’nin doğum ve ölüm yıldönümlerinde ziyaretine gittim. Bu süreçte Orhan Veli’ye, ailesine, dostlarına, aşklarına, ölümüne uzanan sohbetler yaptık. Hepsi çok kıymetliydi ve bunları öğrenebileceğimiz tek kişi Füruzan Hanım’dı. Sohbetlerimizin çoğunu Füruzan Hanım’ın izniyle kaydetmiştim; bunların bir kısmı gazetedeki farklı röportajlarıma konu oldu. Zamanla elimdeki kayıtları tek tek dinledim ve bunların çok zengin bir birikimin olduğunu hissettim. Füruzan Hanım hayatı boyunca farklı yerlere röportajlar vermiş, kitaplara ve araştırmalara katkılar sağlamış. Fakat doğrudan onun ağzından anlatının olduğu bir kitap yoktu.

Dolayısıyla Füruzan Hanım’ın anılarını temele alan, Orhan Veli’yi de bütün yönleriyle sunmayı hedefleyen bir kitap fikriyle yola çıktım. Füruzan Hanım ağabeyini kaybettiğinde 26 yaşındaydı. Haliyle onunla anıları çocukluk ve ilk gençlik zamanlarıyla sınırlı. Fakat Orhan Veli’yi daha iyi anlamak için yaşadığı döneme, o dönemin edebiyat dünyasına, edebiyatçılar arasındaki şiddetli tartışmalara, Yaprak dergisine, şiir kitaplarına ve aşklarına atıf yapmak gerekiyordu. Bunun için uzun bir araştırma sürecine girdim. Özellikle 1940’lı yılların gazete ve dergilerini araştırdım, akademik çalışmaları, Orhan Veli hakkında yayımlanan kitapları okudum. Buradan edindiğim yeni bilgilerle Füruzan Hanım’ın kapısını tekrar çaldım. Anımsayabildiği anektodlarla yeni bilgiler paylaştı. Hepsi hikâyemi zenginleştirdi, besledi, büyüttü.

Ağabeyim Orhan Veli’de şairin çocukluk yıllarında Beykoz’da geçirdiği zamanlara, Paşabahçe’de yapılan kayık sefalarına, Beykoz Çayırı’ndaki aile sohbetlerine, tiyatroya olan sevgisine, Galatarasay taraftarlığına, giyimine kuşamına odaklandık. Akabinde okul yılları, ilk şiirleri, Garip’in ilanı, kitapları, Yaprak dergisi, aşkları ve ölümü geliyor. Hem araştırma sürecinde hem yazım aşamasında öğrendiğim her detay Orhan Veli’ye hayranlığımı artırdı. Naif kişiliğiyle, muzip diliyle, insanlarla kurduğu iletişimle Orhan Veli’nin eşsiz yönlerine tanık oldum.

Hem onun hem Füruzan Hanım’ın hikâyesine tanık olmak isteyen herkesi bu öyküye davet ediyorum…